Ο Pedro Brugada (γεννημένος στις 11 Αυγούστου 1952 στη Χιρόνα) είναι καρδιολόγος Ισπανικής καταγωγής. Μαζί με τον αδελφό του Josep Brugada, είναι ένας από τους ομώνυμους συνδρόμους της Brugada (επίσης το σύνδρομο Brugada), μια σπάνια κληρονομική ασθένεια διαύλου ιόντων της καρδιάς που μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνικό καρδιακό θάνατο, συνήθως στην μέση ηλικία, σε άτομα με προφανώς εντελώς υγιείς καρδιές.
Βιογραφικό
Ο Pedro Brugada ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά του Ramon Brugada (1925-1999) και της Pepita Brugada, γεν. Terradellas. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης από το 1969 έως το 1975 και στη συνέχεια εργάστηκε σε διάφορα ισπανικά νοσοκομεία. Από το 1979 έως το 1980 ακολούθησε ερευνητική παραμονή στο Πανεπιστήμιο του Limburg και το 1982 δημοσίευσε το διδακτορικό στην καρδιακή ηλεκτροφυσιολογία. Από το 1982 έως το 1990 ήταν επικεφαλής του εργαστηρίου κλινικής ηλεκτροφυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ και από το 1988 έως το 1990 ήταν επίσης επικεφαλής του τμήματος στεφανιαίας νόσου στο ίδιο Νοσοκομείο. Το 1991 ο Brugada μετακόμισε στο Άαλστ, όπου ήταν επικεφαλής του τμήματος ηλεκτροφυσιολογίας του Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis έως το 2006. Από το 2006 διευθύνει το Κέντρο Διαχείρισης Καρδιακού Ρυθμού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στις Βρυξέλλες.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ BRUGADA
Το 1992, τα αδέρφια Pedro, Josep και Ramon Brugada περιέγραψαν οκτώ ασθενείς που είχαν ανανήψει μετά από καρδιακή ανακοπή και που εμφάνιζαν μια ειδική μορφή μπλοκ δεξιού σκέλους στο ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ), χωρίς να έχουν σημεία οργανικής καρδιακής νόσου. Η διαταραχή αυτή βρέθηκε να υπάρχει και σε πολλούς άλλους ασθενείς με ιστορικό απετραπέντος αιφνισίου θανάτου/ Συγκοπή και σήμερα αναφέρεται ως το ομώνυμο Σύνδρομο.
Θεωρείται σήμερα ως ένας από τους καρδιολόγους με την περισσότερη επίδραση στον τομέα της ηλεκτροφυσιολογίας και της Καρδιολογίας γενικά
πηγη (Αναθεωρημένη-Μεταφρασμένη)
Για το σύνδρομο Brugada: brugada.org, en.wikipedia.org
Ο Pedro Brugada (γεννημένος στις 11 Αυγούστου 1952 στη Χιρόνα) είναι καρδιολόγος Ισπανικής καταγωγής. Μαζί με τον αδελφό του Josep Brugada, είναι ένας από τους ομώνυμους συνδρόμους της Brugada (επίσης το σύνδρομο Brugada), μια σπάνια κληρονομική ασθένεια διαύλου ιόντων της καρδιάς που μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνικό καρδιακό θάνατο, συνήθως στην μέση ηλικία, σε άτομα με προφανώς εντελώς υγιείς καρδιές.
ΒΙΟΣ
Ο Pedro Brugada ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά του Ramon Brugada (1925-1999) και της Pepita Brugada, γεν. Terradellas. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης από το 1969 έως το 1975 και στη συνέχεια εργάστηκε σε διάφορα ισπανικά νοσοκομεία. Από το 1979 έως το 1980 ακολούθησε ερευνητική παραμονή στο Πανεπιστήμιο του Limburg και το 1982 δημοσίευσε το διδακτορικό στην καρδιακή ηλεκτροφυσιολογία. Από το 1982 έως το 1990 ήταν επικεφαλής του εργαστηρίου κλινικής ηλεκτροφυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ και από το 1988 έως το 1990 ήταν επίσης επικεφαλής του τμήματος στεφανιαίας νόσου στο ίδιο Νοσοκομείο. Το 1991 ο Brugada μετακόμισε στο Άαλστ, όπου ήταν επικεφαλής του τμήματος ηλεκτροφυσιολογίας του Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis έως το 2006. Από το 2006 διευθύνει το Κέντρο Διαχείρισης Καρδιακού Ρυθμού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο στις Βρυξέλλες.
ΣΥΝΔΡΟΜΟ BRUGADA
Το 1992, τα αδέρφια Pedro, Josep και Ramon Brugada περιέγραψαν οκτώ ασθενείς που είχαν ανανήψει μετά από καρδιακή ανακοπή και που εμφάνιζαν μια ειδική μορφή μπλοκ δεξιού σκέλους στο ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ), χωρίς να έχουν σημεία οργανικής καρδιακής νόσου. Η διαταραχή αυτή βρέθηκε να υπάρχει και σε πολλούς άλλους ασθενείς με ιστορικό απετραπέντος αιφνισίου θανάτου/ Συγκοπή και σήμερα αναφέρεται ως το ομώνυμο Σύνδρομο.
Θεωρείται σήμερα ως ένας από τους καρδιολόγους με την περισσότερη επίδραση στον τομέα της ηλεκτροφυσιολογίας και της Καρδιολογίας γενικά
πηγη (Αναθεωρημένη-Μεταφρασμένη)
Για το σύνδρομο Brugada: brugada.org, en.wikipedia.org